Laat het los

Zaterdag, 2 april 2016

Lieve ik,

´Laat het los.’

Drie woorden die zo vaak genoemd worden. Niet alleen door anderen, ook door mezelf. Het is zo snel gezegd en ook zo ontzettend belangrijk. Het is alleen zo moeilijk, als je niet weet hoe het moet.

Wie heeft mij ooit leren loslaten? Ik denk niemand. Ik denk dat ik dat zelf heb moeten leren. Ik denk zelfs dat ik dat nog steeds aan het leren ben.

Ik dacht altijd dat loslaten van jezelf afzetten was. ‘Gewoon’ geen aandacht en energie meer in het onderwerp steken. ‘Gewoon’ andere dingen doen, zodat je er niet meer aan hoeft te denken. ‘Gewoon’ doen alsof het niet bestaat, of ooit bestaan heeft.

Ondertussen weet ik dat loslaten eigenlijk niet zo werkt. Om iets los te kunnen laten, moet je het eerst vast houden. Net zoals een bal die je tussen je handen vast houdt en los laat zodra je jouw handen vrij wilt hebben.

Houd het vast. Onderzoek het. Voel het. Bespreek het. Denk er over. Maak het eigen.

Het is zeker niet altijd makkelijk. Soms doet het pijn, of brengt het verdriet. Houd ook dat maar even vast, die emoties die er bij horen. Pas als je alles van iets hebt vast gehouden en eigen hebt gemaakt, kun je het in zijn geheel los laten. Vaak gaat het loslaten dan vanzelf, want de ruimte die het vast houdt heb je nodig voor nieuwe dingen.

Liefs, Deborah