Doorgaan naar hoofdcontent

Welk voorbeeld ben jij?

Woensdag, 6 juli 2016

Lieve ik,

Om bepaalde berichten op de sociale media moet ik echt lachen. Niet, omdat ik het leuk vind. Je zou het meer uitlachen kunnen noemen, maar ook die benaming klopt niet helemaal. Eerder ben ik een soort van overrompeld of is het een soort van ongeloof. Met deze eerste zinnen bestempel ik precies het onderwerp dat ik in deze brief wil aankaarten: Oordelen.

Ik kan niet zeggen dat ik geen oordelen heb. Ik bedoel, ik probeer ze zo min mogelijk te hebben, maar het is menselijk dus ze zijn er. Het verschil zit hem, denk ik, in het feit hoe bewust je er van bent en wat je er mee doet. Want, uiteindelijk is het uitspreken van de (oppervlakkige) oordelen hetgeen wat het meest gebeurd, terwijl de handelingen vaak het tegengestelde laten zien.

Om mijn punt te verduidelijken wil ik graag een bericht dat ik laatst las als voorbeeld nemen. Dit bericht ging over homohaat. De schrijfster suggereerde in dat bericht dat ze de homohaters verafschuwde, dat ze niet oké zijn en dat het samen met deze mensen een verschrikkelijke maatschappij wordt.

Eigenlijk zegt zij: Ik wil niet dat er ‘rassenhaat’ is. Helaas schetst zij een compleet ander beeld, namelijk: Ik haat de groep homohaters. Indirect zegt ze dus dat het oké is om groepen te haten.

Haar voorbeeld van hoe ze wilt zijn, is niet gelijk aan het voorbeeld dat ze laat zien.

Zoals ik aan het begin van de brief schreef, ben ik ook niet vrij van oordelen. Wel ben ik hier bewust over gaan nadenken. De wereld veranderen begint bij jezelf en met deze zin in mijn achterhoofd ben ik gaan kijken naar het voorbeeld dat ik wil zijn, vrijwel gelijk kwam ik er achter dat ik een totaal ander beeld liet zien. Veranderingen in mensen worden pas werkelijkheid als handelingen zichtbaar zijn. Daarbij maakt het niet uit hoe hard je schreeuwt.

Om weer even terug te komen bij het voorbeeld: Ook ik begon ooit met het oordeel dat sommige groepen mensen stom zijn. Dat is iets wat ik mee kreeg uit mijn opvoeding, mijn omgeving en ook uit de maatschappij. Toch kwam ik er achter dat dit eigenlijk totaal niet is hoe ik wil zijn en wat ik wil laten zien. Mijn overtuiging is namelijk dat ieder mens goed is en handelt naar zijn of haar beste weten en kunnen.

Ik heb dan ook geen hekel aan de homohaters en ik vind ze ook niet stom. Net zoals ik geen hekel heb aan de schrijfster van dat artikel, of haar overtuigingen stom vind. Wel vind ik het jammer dat er mensen zijn die anderen niet kunnen laten zijn zoals ze zijn.

Welk voorbeeld ben jij?

Liefs, Deborah

Reacties

Blogauteurs

Mijn foto
Deborah
Wat leuk dat je een kijkje komt nemen op mijn blog! Ik schrijf met veel plezier over de dingen die ik meemaak. Vergeet je niet mijn facebookpagina te liken?

Meest gelezen

Mijn droomwens: een paard