Woensdag, 6 juli 2016
Lieve ik,
Om bepaalde berichten op de sociale media moet ik echt
lachen. Niet, omdat ik het leuk vind. Je zou het meer uitlachen kunnen noemen,
maar ook die benaming klopt niet helemaal. Eerder ben ik een soort van overrompeld of is het een soort van ongeloof. Met deze eerste zinnen bestempel ik
precies het onderwerp dat ik in deze brief wil aankaarten: Oordelen.
Ik kan niet zeggen dat ik geen oordelen heb. Ik bedoel, ik
probeer ze zo min mogelijk te hebben, maar het is menselijk dus ze zijn er. Het
verschil zit hem, denk ik, in het feit hoe bewust je er van bent en wat je er
mee doet. Want, uiteindelijk is het uitspreken van de (oppervlakkige) oordelen
hetgeen wat het meest gebeurd, terwijl de handelingen vaak het tegengestelde
laten zien.
Om mijn punt te verduidelijken wil ik graag een bericht dat
ik laatst las als voorbeeld nemen. Dit bericht ging over homohaat. De
schrijfster suggereerde in dat bericht dat ze de homohaters verafschuwde, dat
ze niet oké zijn en dat het samen met deze mensen een verschrikkelijke maatschappij wordt.
Eigenlijk zegt zij: Ik
wil niet dat er ‘rassenhaat’ is. Helaas schetst zij een compleet ander
beeld, namelijk: Ik haat de groep
homohaters. Indirect zegt ze dus dat het oké is om groepen te haten.
Haar voorbeeld van hoe ze wilt zijn, is niet gelijk aan het
voorbeeld dat ze laat zien.
Zoals ik aan het begin van de brief schreef, ben ik ook niet
vrij van oordelen. Wel ben ik hier bewust over gaan nadenken. De wereld veranderen begint bij jezelf en met deze zin in mijn
achterhoofd ben ik gaan kijken naar het voorbeeld dat ik wil zijn, vrijwel
gelijk kwam ik er achter dat ik een totaal ander beeld liet zien. Veranderingen
in mensen worden pas werkelijkheid als handelingen zichtbaar zijn. Daarbij
maakt het niet uit hoe hard je schreeuwt.
Om weer even terug te komen bij het voorbeeld: Ook ik begon
ooit met het oordeel dat sommige groepen mensen stom zijn. Dat is iets wat ik
mee kreeg uit mijn opvoeding, mijn omgeving en ook uit de maatschappij. Toch
kwam ik er achter dat dit eigenlijk totaal niet is hoe ik wil zijn en wat ik
wil laten zien. Mijn overtuiging is namelijk dat ieder mens goed is en handelt naar zijn of haar beste weten en kunnen.
Ik heb dan ook geen hekel aan de homohaters en ik vind ze
ook niet stom. Net zoals ik geen hekel heb aan de schrijfster van dat artikel,
of haar overtuigingen stom vind. Wel vind ik het jammer dat er mensen zijn die
anderen niet kunnen laten zijn zoals ze zijn.
Welk voorbeeld ben jij?
Liefs, Deborah
Reacties
Een reactie posten