Het allenige leven

Zaterdag, 17 september 2016

Lieve ik,

Ik ben nu al een tijdje vrijgezel. Niet erg lang hoor, een maand of acht. Ik heb er ook eigenlijk helemaal geen problemen mee. Begrijp mij niet verkeerd, ik zou het leuk vinden om weer eens une femme fantastique in mijn leven te hebben, maar ik vind dit allenige leven ook heerlijk.

Misschien is dat dan ook wel de reden waarom het mij de laatste tijd zo opvalt hoe hoog de drang om mij heen is om in een relatie te zitten. Sowieso is de druk hoog vanuit de maatschappij, er zijn in de huidige wet- en regelgeving absurd veel praktische en financiële voordelen aan een relatie. Daarnaast kom ik het begrip relatie gedurende mijn dagen regelmatig tegen op social media, in gesprekken of tijdens andere (sociale) interactie.

Soms lijkt het wel, alsof je niet goed genoeg bent als je alleen bent. Alsof niemand de voordelen van het allenige leven kan zien. Het allenige leven, –ik weet überhaupt niet of allenige een woord is– ik noem het bewust zo. Alleen zijn is namelijk totaal niet hetzelfde als eenzaam zijn en je bent dan ook bijna niet écht alleen.

Om mij heen heb ik namelijk onwijs veel mooie, pure en eerlijke mensen waar ik heel dankbaar voor ben. Ik geloof zelfs dat ik deze mensen nooit, op deze manier, had leren kennen als ik in (een van) mijn ongezonde relaties had blijven hangen.

Die mooie mensen helpen mij, stuk voor stuk, op hun manier, met mijn persoonlijke groei. Een ontwikkeling die vanzelf begint zodra je niet eenzaam bent, maar er wel alleen voor staat. Want je bent vrij, vrij met alleen de beperkingen die je jezelf oplegt.

Zodra je accepteert dat je alleen bent, leer je jezelf volledig kennen. Je komt steeds dichter bij jezelf, je eigen ik. Je vindt jouw eigen structuur en je leert jouw patronen kennen, maar ook leer je luisteren naar jezelf en voor jezelf opkomen. Je leert jouw grenzen kennen en jouw behoeften. Je leert alleen te zijn en op dat moment leer je om van jezelf te houden.

En dát, het van jezelf houden, is hetgeen wat er voor zorgt, dat je oprecht en puur van een ander, of eigenlijk, van anderen kunt houden.

Liefs, Deborah.

P.S. Ja, je kunt dit alles ook in een relatie leren. Er is dan ook geen ‘betere’ variant op het leven, behalve dat van jezelf. Alleen of samen, het is beiden goed genoeg.