Mijn plekje

Zondag, 28 februari 2016

Lieve ik,

Soms heb ik het gevoel dat ik hier niet hoor. Dat ik niet ben gemaakt voor een plekje op deze wereld. Dat dit niet mijn thuis is en dat mijn leven hier niet hoort te zijn.

Toch weet ik dat ik hier, op dit moment, wel hoor te zijn. Mijn leven is op deze aarde. Ik ben hier niet voor niets en het is goed om hier te zijn.

Ik vind het alleen zo moeilijk om al het verdriet te zien en te voelen, om alle energieën te herkennen van mensen die niet kunnen leven op de manier die eigenlijk bij ze past. Er zijn zo veel personen, die eigenlijk niet weten wat ze willen. Ik vind het verdrietig en pijnlijk, om bij zo veel personen te zien dat ze hun ware ‘ik’ compleet zijn verloren. Dat de verbinding naar hun hart is zoek geraakt.

Juist dat, zijn de dingen die mij laten zien wat ik hier doe. Juist het missen van deze connectie, geeft aan waarvoor ik hier ben. Het enige dat ik hoef te doen is, anderen liefde laten zien. Ze laten voelen dat ze er wel toe doen. Anderen op weg helpen naar zichzelf, door te confronteren, te steunen, te spiegelen en te begeleiden.

Dat is wat ik het liefste doe. Anderen het belangrijkste van het leven te laten zien: Liefde.

Liefs, Deborah