Gebroken Vleugel Meisje

Ik had een goed leven. Het was niet perfect, maar het was goed. Tot mijn elfde had ik vrienden, was ik rustig, vaak wat dromerig zelfs, speelde ik altijd buiten, ging het goed op school, kwam ik voor mezelf op en was ik gelukkig. Tot die ene dag. De dag waarop alles veranderde. Mijn ouders gingen scheiden en pap zou het huis verlaten, direct. In de tijd dat mijn ouders scheidden, stond de teller van gestrande huwelijken op één van de drie. Best veel hè? Hoe veel gezinnen met kinderen zouden dat dan zijn geweest? Zullen die kinderen wél nazorg hebben gehad? Ik hoop het. Eerst wil ik even zeggen dat ik al erg lang over dit onderwerp wil schrijven, maar dat ik het ergens ook niet durf. Niet alleen vanwege de emoties die vrij komen, want die zullen er komen, maar vooral ook vanwege de reacties die ik, bij sommige mensen, teweeg kan brengen. Daarom wil ik ook even benadrukken dat ik dit niet schrijf om mensen zwart te maken. Iedereen in mijn omgeving heeft gehandeld naar beste we

Een wat? Een 'swap' op Instagram. Net als waarschijnlijk vele van jullie had ik tot ongeveer een maand geleden geen flauw idee wat dat was. Sterker nog, ik wist niet eens dat het bestond. Het concept van een swap is dat je een vragenlijst over jezelf invult en opstuurt na aanmelding. Deze informatie wordt naar iemand opgestuurd die zich ook heeft aangemeld. Diegene stelt dan voor jou, daarmee, een cadeaupakket samen. Zo krijgt iedereen een 'swapmaatje', dus je maakt zelf ook een pakketje. Het uitgangspunt van deze swap is een pakketje waar de ander gelukkig van wordt en waar je iets aan hebt als zodra je met jezelf in de knoop zit. Het heette dan ook de ' S&S mentalhealth swap ' (#ssmentalhealthswap). Hieraan meedoen is überhaupt al een zetje in de goede richting voor velen, het vraagt namelijk om het tonen van een bepaalde kwetsbaarheid en openheid. Iets wat velen met mental-trouble toch erg lastig vinden. Toen ik er achter kwam dat er iets als ee

Over praktische zaken binnen mijn spirituele bezigheden schrijf ik niet heel vaak. Ten minste, niet letterlijk praktijk gericht. Toch heb ik het gevoel dat het goed is om dit af en toe juist wél te doen. Dus bij deze een stukje over de huisreiniging.  Tegenwoordig is de spirituele wereld erg ‘hot’. Mensen worden bij bosjes gevoeliger, de frequentie van de wereld verhoogd en de praktijk, marketing en de commercie groeit hierin mee. Doordat mensen zich meer bewust worden van en gevoeliger worden voor de energieën om zich heen krijgen ze hier ook vaak meer last van. Je wordt moe, er ontstaan ruzies in het gezin, er gebeuren onverklaarbare dingen thuis, je wordt bang in je eigen huis, je voelt je ´gewoon´ niet helemaal jezelf of je bent nieuwsgierig en krijgt steeds meer informatie op je pad. In ieder geval, vroeg of laat komt er altijd een punt waarop de energieën in huis de schuld krijgen en het daar dus 'even' flink energetisch gereinigd moet worden.  Een top idee

Te huur! Drie huisdieren! Vandaag ophalen! Wat:                   Twee katten en een paard Wanneer:           Twee keer 2 maanden per maand Beschrijving:  Het zijn drie super lieve dieren, erg sociaal en maken het leven allemaal net iets leuker. Voor de dierenvriend onder ons echt een must om ze een tijdje onder hun vleugels te hebben! Perfect voor degene die niet altijd dieren zou willen hebben, maar waarbij een deeltijd dier geweldig past. Spreekt het je aan? Dan heb je pech! Natuurlijk zal ik mijn lieve dieren nooit weg doen, ook niet voor vier maanden per jaar. Waarom dan deze aankondiging? Dat kan ik in één woord beschrijven: HAREN! De meest leuk periode van het dierenhouden is begonnen: De rui. Overal zijn haren. Zodra ik  gestofzuigd heb liggen er net zo snel weer hele plukken op de grond. Zodra ik thuis kom, lijkt het net alsof ik een tapijtje heb liggen van kattenbont. Na het geven van een kusje op het voorhoofd van Galant heb ik genoeg floshaar voor twee dage

Beste stuurlui, Het spijt me. Het spijt me, dat ik niet voldoe aan jullie verwachtingen. Het spijt me, dat ik meer denk dan eigenlijk hoeft.   Het spijt me, dat ik regelmatig afwezig ben. Het spijt me, dat ik niet lijk te luisteren naar jullie advies. Het spijt me, dat ik keuzes maak die jullie niet zullen maken. Het spijt me, dat ik beslissingen neem vanuit mijn gevoel. Het spijt me, dat ik meestal de lastige weg bewandel.  Het spijt me, dat ik gefrustreerd raak omdat ik zo veel moet. Maar bovenal spijt het me, dat dit mij eigenlijk helemaal niet spijt.    Ik leef namelijk mijn leven, niet dat van jullie.  Ik zoek een haalbare situatie, voor mezelf. Ik vraag advies en hulp, om een manier te vinden die bij mij past.  Ik l eef per situatie, waardoor ik het beste kan halen uit mijn dag.  Ik volg mijn hart, daardoor ben ik gelukkig met mijn besluit. Ik denk vaak en vind daarin mijn fantasie en creativiteit.  Ik ben afwezig, zodat ik zelf kan blijven staa

Toen ik onder de douche stapte begon alles wat er vandaag gebeurd was pas echt te bezinken. De gedachten raasden als een racende Roelie door mijn hoofd, en nog sneller kwam het steeds herhalende filmpje op mijn netvlies. Ik was bang, het vertrouwen kwijt, en dat zou betekenen dat mijn grootste droom, mijn liefste vriendin en alles waar we al die tijd naar hadden toegewerkt in één klap over zou zijn… Nou goed, niet in één, maar in vier klappen. Vier keer lag ik sneller op de grond dan dat ik op het paard zat. Of, nou ja, ik zat nog niet eens. Ik ben wel vaker van haar gevallen, maar nu was het anders. Sowieso viel ik van de vier keer minstens 3x op mijn hoofd. Van de vierde keer weet ik niet precies hoe ik gevallen ben. Los daarvan was het vallen nu gebaseerd op angst. Angst voor het opstappen bij haar en nu ook bij mij. Waarom ik er überhaupt steeds weer ben opgestapt is mij momenteel een raadsel. Of eigenlijk ook weer niet. Het was nieuw gedrag en de oorzaak was beken

Lieve, Als een beste vriendin blijf jij aan mijn zij. In goede en in slechte tijden. Of ik je nodig heb of niet. Je bent er en zal er altijd blijven. Je wijst mij op mijzelf, je bent eerlijk en laat mij niet in de steek. Ergens heb ik respect voor je vasthoudendheid. Daarmee laat je zien dat ik besta en weet ik dat je altijd bij me bent en ik op je kan rekenen. Je laat me vliegen en ik kan met je lachen, maar ook met je huilen en rusten op de bank. Maar, lieve beste vriendin, ik haat je. Ik haat je, omdat je mij niet los kunt laten. Altijd als ik denk dat ik van je af ben, kom ik je weer tegen. Je zit op de meest onmogelijke plekken verscholen en valt me van achter aan. Klim ik omhoog, trek jij mij naar beneden. Ben ik positief, laat jij mij geloven in fabels.  Je zult vast wel gemerkt hebben dat ik wat afstand aan het creëren ben. Ik wil al een tijdje van je af, maar je luistert niet. Niet met een andere denkwijze, of een nieuw inzicht. Zelfs niet met medicatie en ook n

Het onderwerp emoties heb ik al vaker beschreven. Het zijn vervelende, onhandige dingen waar je eigenlijk niets mee kan, behalve er gehoor aan geven. Ten minste, die opvatting heb ik heel lang gehad. Pas kort geleden heb ik ingezien dat ik daarin veel heb geleerd. Het hoeft namelijk geen onbehouwen zooitje te worden als er iets van emoties langs komen. Je hoeft niet alle kanten op te springen als je blij bent. Je hoeft niet te gaan schreeuwen en stampvoeten als je boos bent en ook hysterisch gedoe, bij welke emotie dan ook, is eigenlijk verspilde energie. Energie, want dat zijn emoties. Pure, heftige, (overvallende) energie. Het nadeel van deze vorm van energie is dat ze soms zo heftig zijn dat ze ongecontroleerd naar buiten kunnen komen. Dat geeft wel goede voorbeelden, zoals de massa’s mensen die elkaar plat drukken in blinde paniek, of het meisje dat gefrustreerd tegenover haar paard allerlei onduidelijke en overhaaste signalen afgeeft. Kijk ook eens naar de auto's