Is het een probleem?

"The problem is not the problem; the problem is your attitude about the problem." 

- Captain Jack Sparrow

Probleem? Maar wat is dan het probleem? 

Ik zal je eerlijk zeggen, er is geen probleem. Behalve dat ik nu geen blogs heb om te plaatsen. Hmmm... Dat zeg ik verkeerd. Ik heb ze wel, alleen niet op de computer. Dan nog is dat voor mij geen probleem, het is een gevolg.  

Een gevolg van gebrek aan structuur. Het is er wel, maar toch ook niet. 

Een aantal weken geleden moest ik wederom bewijzen dat vier dagen werken te veel voor mij is. De situatie was veranderd, waardoor het dit keer wel kon lukken. Die kans greep ik aan, ik ging het gewoon proberen.

Met volle moed begon ik. Het ging zo veel beter met mij, dat dit nu gewoon moest lukken. Helaas dacht mijn hoofd hier anders over en stortte ik met lawinetempo mijn heuveltje weer af. Het heuveltje 'buffer' dat ik net een beetje gecreëerd had. Eigenlijk was het geen heuveltje, meer een hoopje zand. 

Eenmaal bij de bedrijfsarts werd de conclusie getrokken dat ik mezelf ondertussen genoeg bewezen had. Het lukte niet en voorlopig heb ik het nu wel even genoeg geprobeerd. Terug naar drie dagen tot het volledig goed gaat. 

Heb ik hierin gefaald? Ben ik nu een kneus? Ben ik nu minder waard dan anderen? 
Naar mijn idee niet. Ik heb er hard voor gewerkt, alleen is het niet gelukt. Daar kan ik niets aan doen, zo zijn de omstandigheden. Dat heb ik ondertussen geaccepteerd. 

Opluchting? Een mega opluchting. Elke keer over je grenzen moeten gaan en instorten is enorm zwaar. Dan heb ik het nog niet eens over de gevolgen van dat instorten. Die zijn best heftig en daarna is het nog niet afgelopen. Daarna moet je namelijk weer uit het gat klimmen waar je net in gevallen bent. Geloof mij, klimmen is zwaarder dan vallen. Dat gaat ook een flink stuk langzamer en het kost meer energie. 

Dus terug naar drie dagen werken, op een super leuke werkplek, met een onwijs gezellig team. En dat gaat goed. Dankzij de feestdagen heb ik gelijk een soort van minivakantie gekregen, met af en toe een dag werken. Dit kwam uit op twee dagen werken per week, in twee weken. Ik heb hierin flink kunnen bijtrekken. Alle vermoeidheid is nu vrijwel weg, de stemming is weer redelijk in balans en ook mijn hoofd is weer rustig. Heerlijk. 

Nu is het weer tijd voor structuur. De drie-dagen-per-week-structuur, die mij voor deze bende erg goed af ging. Die structuur ben ik even kwijt geweest en moet ik dus weer even terug vinden. Het is er wel, maar toch ook niet. 

Het missen van de structuur zorgde ervoor dat ik zondag mijn blog miste. Ook zorgt het ervoor dat ik nu even geen blogs klaar heb staan op de computer. Ik heb nog een paar dagen nodig om de laatste bende op te ruimen en weer terug te komen in mijn ritme. 

Is het een excuus? Misschien, ten minste eentje die nu nodig is. Ik zie het meer als een reden en laat het dan ook zijn zoals het is. 

Is dat dan een probleem? Niet voor mij. Structuur is gewoon erg belangrijk, misschien voor mij nog wel iets meer. Het heeft te maken met de drie R-ren: Rust, Reinheid en Regelmaat. 

Die wijsheid heb ik trouwens niet van mijzelf, die heb ik dit jaar gekregen van verschillende mensen. Denk jij ook een beetje aan jezelf? 

Liefs, Deborah