Al twee jaar vriendjes!

Dinsdag, 29 maart 2016

Lieve ik,

Vandaag is dé dag. De dag waarop ik mijn lieve paardje al twee jaar in mijn leven mag hebben. Het zijn twee heftige jaren geweest, maar wat ben ik ontzettend blij met haar!

In de afgelopen twee jaar is zo ontzettend veel gebeurd, voor mij persoonlijk, maar ook tussen ons. Zij is mijn dagelijkse spiegel, die mij verteld hoe het met mij gaat, wat er speelt en wat er aan de hand is. Een soort therapeut die ik er gratis bij gekregen heb.

Al deze dingen kan zij niet vertellen, zij laat ze zien. Dat is de reden waarom het soms zo stroef loopt, wat het allemaal wat moeilijk maakte op sommige tijden, maar ook wat het zo mooi maakte en wat de band zo veel sterker maakte. De afgelopen twee jaar hebben wij elkaar moeten leren kennen, elkaar moeten leren met elkaar om te gaan, elkaar laten zien wat wij elkaar te vertellen hebben, naar elkaar leren luisteren en moeten leren samen werken.

Beiden zijn wij op nul begonnen. Ik, met (te) weinig kennis over paarden, en zij, net vers van het land. Zelfs het wandelen aan een touwtje was nieuw voor haar en alleen een broodje at ze uit de hand. Ondertussen hebben wij al veel geleerd en de band wordt met de dag sterker. We zijn alle twee net zo eigenwijs, gevoelig, koppig en bijdehand, wat het soms best moeilijk, maar ook vooral uitdagend maakt. Er zijn periodes geweest waarop het minder lekker liep, maar elke keer komen wij daar samen weer sterker uit.

Ik ben niet de beste en misschien duurt alles bij ons iets langer dan bij anderen. We hebben rustig de tijd genomen om elkaar te leren kennen en het vertrouwen te geven. Zij heeft mij geleerd naar mezelf te kijken en mijn rust te vinden, wat steeds beter gaat. Ik heb haar geleerd niet bang te zijn en te vertrouwen, wat ook steeds beter gaat. Ik zie de stappen die we zetten en die gaan langzaam, maar nog steeds vooruit.

We kunnen lekker samen hobbelen, wandelen en wat trucjes, de basis is gelegd. De basis waarop we verder kunnen bouwen. Ons derde jaar is nu gekomen, een jaar van verandering, de verveling die nu komt nemen we niet mee en gaan we niet in door. We gaan aan het werk, oefenen, trainen, nadenken, leuke dingen doen en actief zijn. Ik merk dat we er beiden aan toe zijn om verder te gaan. Samen op zoek naar een goede balans en zien wat de toekomst ons brengt. Wat ben ik blij dat zij in mijn leven is.

Liefs, Deborah