Gisteren kwam ik een briefje tegen van vorig jaar april. Ik heb er minstens vijf minuten vol bewondering naar zitten kijken. Het was een herinnering aan het spirituele paardenweekend, waar ik toen ben geweest.
–Zo'n weekend is echt een aanrader voor iedereen die dichter bij zichzelf wilt komen, maar, voor ik iedereen ga overtuigen hoe leuk, mooi en bijzonder paarden wel niet zijn, zal ik weer terug gaan naar dat briefje...–
Het hele weekend draaide om één ding: Jezelf
en het leven. Hoe vul jij jouw leven in? Dit is jouw leven en jij moet er voor zorgen dat
het geweldig, leuk en ideaal is. Hoe? Door te weten wanneer jouw leven ideaal is.
De opdracht was dan ook: Benoem drie kernpunten na het afmaken van de volgende zin; Als mijn leven ideaal is, dan…
En dit waren mijn antwoorden:
- Leef ik volledig vanuit onvoorwaardelijke liefde.
- Ben ik volledig mezelf.
- Heb ik vertrouwen (in het zijn).
En dit waren mijn antwoorden:
- Leef ik volledig vanuit onvoorwaardelijke liefde.
- Ben ik volledig mezelf.
- Heb ik vertrouwen (in het zijn).
Bij het terugkijken was ik blij verrast, want het klopt! Er
is veel gebeurd het afgelopen jaar en ik ben erg tevreden met mijn leven. Als ik nu naar mijn leven kijk, word het met de dag idealer. En dat heb ik helemaal zelf voor elkaar gekregen.
Hoe? Door te werken aan mijn drie punten, met de doelen die ik hierbij stelde.
Onvoorwaardelijke liefde, wat is dat eigenlijk? Ik denk dat de definitie voor iedereen
anders is. Voor mij betekent het liefde in de zuiverste vorm. Praktisch zie ik dat als leven en laten leven en iedereen, inclusief mezelf, in hun waarde laten tot in de essentie.
Dit doe ik door te luisteren naar mijn gevoel. Dat is niet altijd makkelijk. In de drukte van alle dag en tijdens mijn onrustige perioden is de verleiding groot om mijn hoofd de kar te laten trekken. Daarom neem ik dagelijks momenten van rust. Dat is een doel die mij overigens enige moeite heeft gekost, maar uit eindelijk prima bevalt.
Dit doe ik door te luisteren naar mijn gevoel. Dat is niet altijd makkelijk. In de drukte van alle dag en tijdens mijn onrustige perioden is de verleiding groot om mijn hoofd de kar te laten trekken. Daarom neem ik dagelijks momenten van rust. Dat is een doel die mij overigens enige moeite heeft gekost, maar uit eindelijk prima bevalt.
Mezelf zijn
Wie ben ik eigenlijk? Bij deze vraag hebben die dagelijkse
momenten van rust ook goed bij geholpen. Het vinden van mijzelf begon met het
vinden van mijn grenzen, mijn interesses en mijn persoonlijke waarden. Wat vind
ik belangrijk in het leven? Hoe kan ik worden wie ik ben? Hoe kan ik zijn wie
ik ben? Nou, gewoon, door te leren, te communiceren en te doen.
Vertrouwen
Misschien wel het meest belangrijke onderdeel van heel mijn
leven, of zelfs van het leven: Vertrouwen. Niet alleen in anderen, of in
mezelf, maar in mijn gehele zijn, het universum en de wereld. Alles staat met
elkaar in verbinding. Alles moet zijn zoals het is. Iedereen moet zijn zoals diegene
is. Het leven loopt zoals het lopen moet, dus waarom zal ik dan energie steken
in het vechten daartegen? Onzekerheid, de drang naar controle, alles willen
verklaren al voordat iets gebeurd is, alle angsten en alle andere mindfucks. Het
is niets anders dan verspilde energie. Dus laat ik los, leef ik in het nu en volg ik mijn intuïtie.
Nu, ruim één jaar later, is mijn leven niet perfect. Ik ben zelf ook niet perfect. Wel leer ik elke dag. Ik communiceer met verschillende wezens op verschillende manieren. Ik leef op gevoel en intuïtie. Ik houd onvoorwaardelijk van alles wat is en kan juist daardoor ook loslaten. Uiteindelijk laat zich dit alles weer zien, in vertrouwen.
Mijn leven is niet perfect, maar het is, voor mij, ideaal. En met de dag wordt het idealer.
Hoe zit dat bij jou? Wanneer is jouw leven ideaal?
Liefs, Deborah
Reacties
Een reactie posten