Zaterdag, 7 mei 2016
Lieve ik,
Laatst heb ik voor het eerst sinds lange tijd, met heel veel
mazzel, een prijs gewonnen. Sterker nog, volgens mij heb ik, behalve in een ver
verleden met turnen, nog nooit een prijs gewonnen bij een eerlijke beoordeling.
Als ik al eens met een prijs naar huis ging, waren het troostprijzen. Ik was
dan ook altijd de beste van de slechtste en draaide de uitslaglijst standaard
op z’n kop. Dat ik altijd verlies, maakt mij eigenlijk niet zo veel uit. Ik doe
soms mee met wedstrijden, omdat ik het leuk vind.
Toch werd ik laatst met mazzel de koningin van de longbow 2016
tijdens koningsverschieting met boogschieten. Met heel veel mazzel, want ik
schoot ‘maar’ 35 van de 600 te behalen punten. Ik ben nog steeds onwijs trots
op dit behaalde resultaat, want meestal schiet ik gewoon naast het blazoen. De
mazzel die ik had was dat de originele koningin promoveerde tot keizerin en de
categorie dames longbow uit twee dames bestond. Je raad het nooit, ik was de
tweede.
Is het door deze hoeveelheid mazzel een minder grote
prestatie? Had ik deze prijs dan eigenlijk niet verdiend? Ik denk het niet. Ik
ben net zo trots op deze titel als de anderen met die van hun. Ik heb hem net
zo goed verdiend.
Want waar anderen al jaren trainen, schoot ik net voor de
achtste keer. Mijn concentratie is op het moment gelijk aan nul, zegmaar gewoon
niet en mijn koppigheid extreem. Dus ik koos gelijk voor een lastige boog, waar
geen hulpmiddelen op zitten met betrekking tot het richten. Iets wat niet echt
wordt aangeraden, maar ik vind het wel een stuk leuker!
Ik schijn overigens wel vaker voor de moeilijkste weg te
kiezen, anders zat ik waarschijnlijk niet hoe ik nu zit, maar goed. Ik won.
Zelfs met de laagste score waarmee waarschijnlijk ooit een koningstitel
gewonnen is. Ook een beste prestatie toch?
Zelf denk ik dat dit de mooiste prijs is die ik ooit
gewonnen heb, of ooit zou kunnen winnen.
Want, het is een beloning die laat zien dat doen wat je het
leukste vind goed genoeg is. Je hoeft niet ergens de beste in te zijn om
beloond te worden. Als je maar doet wat je leuk vindt.
Zijn er mensen geweest die het meer hebben verdiend dan ik?
Nee. Ik heb misschien minder getraind met schieten dan anderen, maar ik ben hartstikke
hard aan het werk met mezelf. Ik laat misschien minder input zien op de baan,
maar ondertussen probeer ik onwijs mijn concentratie er bij te houden. Ik werk
net zo hard aan mijn doelen, als ieder ander aan zijn of haar doelen.
Zijn er mensen die het minder hebben verdiend dan ik? Nee. Want iedereen
is goed genoeg. Iedereen is goed zoals hij of zij is en iedereen werkt net zo
hard.
Ik was een beetje overdonderd op de dag zelf, had het niet
verwacht en vond het eigenlijk een beetje overdreven om een prijs te winnen met
deze scoren, maar nu ik er zo over na denk, neem ik hem met open armen aan.
Hij laat namelijk zien dat het niet uit maakt hoe goed je
ergens in presteert, als je gewoon doet wat je leuk vindt, en daar voor gaat,
ben je goed genoeg. Hij laat zien dat ik op de goede weg zit.
Liefs, Deborah
Reacties
Een reactie posten