Eindeloos

Zaterdag, 25 juni 2016

Lieve ik,

Ik zit al uren te bedenken wat ik schrijven moet, maar ik krijg niets op papier. Dat komt niet, doordat ik niet weet wat ik wil of moet schrijven. Er komen genoeg ideeën langs en als het lukt schrijf ik alles op. Het is alleen zo moeilijk schrijven als je, elke zin die verschijnt, direct weer vergeet.  

Eerlijk gezegd heb ik nu ook helemaal geen zin in schrijven. Maar ik weet dat het mij goed doet, dus ik probeer het gewoon. Net zoals ik vanmiddag gewoon bij paard ben geweest en gewoon heb gewandeld. Op mijn tempo van vandaag, net iets trager dan normaal. Ik wil het eigenlijk niet, maar het doet mij goed, zeg ik tegen mezelf.

Ik heb goed geslapen, maar ik blijf moe. Ik heb goed gegeten, maar het smaakte niet, en ik had eigenlijk ook geen honger. Alles is net wat zwaarder dan normaal. Zelfs ademen kost energie.

Tegenwoordig maakt het mij niet zo veel meer uit, wat anderen van me zien. Voorheen deed ik nog mijn best om me van mijn beste kant te laten zien, maar ook dat kostte de laatste tijd te veel energie.

Ook op de vraag of ik dit moet publiceren weet ik nu even het antwoord niet. Al is het voor de buitenwereld misschien wel eens goed om te weten hoe het is als ik in mijn depressie zit.

Liefs, Deborah