Aarden

Dinsdag, 23 augustus 2016

Lieve ik,

Vandaag was het weer eens zo een dag. Zo een dag waarop ik mij even extra bewust werd van hoe alles met elkaar samen hangt. Zo ook mijn huidige depressie en mijn gevoeligheid voor de energieën om mij heen. Want, hoewel het werken met de energieën geen oorzaak is voor mijn depressie, beïnvloedt het elkaar soms wel.

Zo wordt mijn energieveld tijdens de depressie iets gevoeliger voor invloeden van buitenaf. Zodra er (onbewust) mee gerommeld wordt, wordt mijn depressie vaak ook iets dieper. Op die feiten, werd ik vandaag weer even attent gemaakt. 

Uitgeput, vermoeid en nog depressiever dan vanmorgen reed ik vanuit het werk direct naar stal. Ik was op en stal is normaal gesproken een plek waar ik mij kan opladen. Normaal gesproken wel, vandaag niet. Het was druk. Veel drukker dan de laatste tijd, iets waar ik momenteel sowieso iets minder goed tegen kan en helemaal als er energie zuigende types aanwezig zijn. Ik probeerde mezelf al af te sluiten, maar het hielp niet. Sterker nog, ik voelde me met de minuut slechter worden, begon me te irriteren en het beetje fut dat ik nog had raakte op.

Tot de eerste opmerking mij om de oren vloog: ‘Lieverd, ik zie allemaal deukjes in je energie. Zorg je goed voor jezelf?’ Ik antwoordde dat ik dat deed en dat ik wist waar het vandaan kwam, maar het echte besef kwam pas wat later. Mijn energie zat niet goed, daar moet ik straks nog maar even wat aan doen…

De tweede opmerking kreeg ik nadat ik begon met zeuren over de drukte. Eigenlijk had de behoefte om te zeuren al aanwijzing genoeg moeten zijn, maar toch had ik de opmerking die op het zeuren volgde even nodig. ‘Binnenkort even een cursusje aarden en afschermen?’ De grappenmaker. Ze noemt precies het onderwerp wat onze eerste groepsavond in het spiritueel café bevat, die wij samen organiseren nota bene!

Weer iets later komt het besef. Ze heeft helemaal gelijk. De depressie, het energiewerk van dit weekend, de (energetische) banden die ik momenteel nog heb, de deukjes in mijn energieveld. Het wordt tijd om de losse eindjes eens op te ruimen.

Dus daar ging ik, op naar het weiland, de paardjes en het zonnetje. Ik zocht een rustig plekje uit om te mediteren en ik begon met aarden. De rijkelijke, zuivere, koele en pure energie stroomde vanuit de aarde mijn lichaam binnen en al het gruis in mijn energie stuurde ik direct de aarde in. Ik deukte al mijn deukjes uit, maakte de banden los en versterkte de buitenlaag van mijn energieveld. Daarna bedankte ik ieder en alles wat mijn hierbij geholpen heeft. Gelijk na het openen van mijn ogen voelde ik mij beter. De energetische leegte is er niet meer. Voor nu alleen nog de lichamelijke depressie.

Wat een rust. Het is fijn om te weten wat energie met je doet. Het is nog fijner om te weten wat je er mee kunt. Ik ben dankbaar dat we binnenkort een deeltje van deze kennis mogen overdragen in de groep.

Liefs, Deborah