Woensdag, 17 augustus 2016
Lieve ik,
'Een aantal maanden geleden ontmoette ik haar. De meest mooie persoon die ik tot nu toe in mijn leven ben
tegen gekomen. Gelijk was ik betoverd door haar ogen. Gelijk was ik betoverd
door haar lach, het ene kuiltje in haar wang, door haar verhaal en door de
energie die ze uitstraalde. Ik wist het gelijk, van deze vrouw zal ik altijd
blijven houden.'
Het is de eerste alinea van een blog die ik nog niet eerder gepubliceerd heb, op 28 januari 2016. Ik was door alle blogs aan het bladeren en kwam deze tegen, confronterend, maar echt. Het is waar wat ik schreef. Toen was het de mooiste persoon die ik tot die tijd ontmoet had en, hoewel ze niet lang in mijn leven is gebleven, zal ik altijd van haar blijven houden.
Zij was niet de mooiste persoon die ik toen kende. Ik vind iedereen even mooi en heel oppervlakkig ben ik niet, maar het mooie wat ik zag was de gelijkenis. Eentje die ik nog nooit ervaren had. We waren namelijk eigenlijk precies hetzelfde. Beiden hebben we een andere persoonlijkheid, een ander karakter en een ander leven, alleen was de les die we moesten leren, precies gelijk: Jezelf niet kwijt raken, door over je grenzen heen te gaan.
Het is de eerste alinea van een blog die ik nog niet eerder gepubliceerd heb, op 28 januari 2016. Ik was door alle blogs aan het bladeren en kwam deze tegen, confronterend, maar echt. Het is waar wat ik schreef. Toen was het de mooiste persoon die ik tot die tijd ontmoet had en, hoewel ze niet lang in mijn leven is gebleven, zal ik altijd van haar blijven houden.
Zij was niet de mooiste persoon die ik toen kende. Ik vind iedereen even mooi en heel oppervlakkig ben ik niet, maar het mooie wat ik zag was de gelijkenis. Eentje die ik nog nooit ervaren had. We waren namelijk eigenlijk precies hetzelfde. Beiden hebben we een andere persoonlijkheid, een ander karakter en een ander leven, alleen was de les die we moesten leren, precies gelijk: Jezelf niet kwijt raken, door over je grenzen heen te gaan.
De les was gelijk, maar de
uitwerking was anders. In de basis verschilden wij te veel. Dit verschil maakte ons een perfect duo om van elkaar te leren, maar het had één grote strijd geworden door de constante confrontatie, een constante spiegel die we elkaar voorhielden. En dan wordt de vraag: Is dit het waard? Is het, het waard om bij elkaar te blijven, terwijl je elkaar ongelukkig maakt? Voor iets dat men 'liefde' noemt?
Uiteindelijk zijn wij er mee gestopt, we verloren onszelf in de strijd om bij elkaar te blijven en dat was het niet waard. Ik denk ook niet dat een relatie, of überhaupt liefde, zo bedoeld is. Een relatie heb je zodat je elkaar kunt ondersteunen en begeleiden bij het vinden van de ware liefde in jezelf, waarin je elkaar vrij kunt laten in hun zijn. Zolang wij de onvoorwaardelijke liefde voor onszelf zullen blijven voelen, kan je het delen en zal deze ook in de relatie onvoorwaardelijk blijven bestaan.
Uiteindelijk zijn wij er mee gestopt, we verloren onszelf in de strijd om bij elkaar te blijven en dat was het niet waard. Ik denk ook niet dat een relatie, of überhaupt liefde, zo bedoeld is. Een relatie heb je zodat je elkaar kunt ondersteunen en begeleiden bij het vinden van de ware liefde in jezelf, waarin je elkaar vrij kunt laten in hun zijn. Zolang wij de onvoorwaardelijke liefde voor onszelf zullen blijven voelen, kan je het delen en zal deze ook in de relatie onvoorwaardelijk blijven bestaan.
Liefs, Deborah
Reacties
Een reactie posten