Geluk

Woensdag, 17 augusuts 2016

Lieve ik,

Ik ben gelukkig en ik wil dat iedereen om mij heen gelukkig is. Mens én dier.

Het is een nobel streven, gelukkig zijn. Eentje die volop wordt opgelegd door de maatschappij. Iets dat je bijna verplicht bent aan de mensen om je heen. Je mag bijna niet ongelukkig zijn. Alleen, wat is dat nou eigenlijk echt? Gelukkig zijn? En, wanneer ben je dan gelukkig?

Toch herhaal ik het nog één keer: Ik ben gelukkig. Ook als ik wat minder in mijn vel zit, ook als ik verdrietig ben, of boos, of nergens zin in heb. Zo kan ik ook wel eens ongelukkig zijn als ik blij ben of plezier heb. Mijn geluk zit hem namelijk niet in mijn huidige emoties of humeur, het gaat veel dieper dan dat. Mijn geluk zit in mij.

Ik ben gelukkig doordat ik mezelf kan zijn, in welke stemming dan ook. Eigenlijk ben ik ook pas écht gelukkig geworden toen ik wist wie ik was. Ik houd van delen, helpen en van liefde, van sociale contacten met mensen en dieren, van intuïtie en spiritualiteit. Eigenlijk zijn deze zes ingrediënten de basis van een gelukkig leven voor mij.

Zonder deze basis wordt het nooit iets, maar met enkel deze basis is het ook niets. Er is één vaardigheid die de sleutel is tot mijn geluk: het bewaken van mijn grenzen.

Door niet te doen wat ik niet kan of wil op een bepaald moment, zal ik mezelf nooit voorbij rennen. Dat is dan weer hetgene wat mij echt ongelukkig maakt: dusdanig mezelf voorbij rennen, waardoor ik mezelf niet meer kan zijn.

Natuurlijk ben ik niet perfect en leer ik elke dag, dus ja, ik heb ook nog wel eens mijn ongelukkige momenten. Ik weet alleen wel, dat wat ik dan mis, bij mezelf te vinden is.

Liefs, Deborah