Niets moet, alles mag-dagje

Donderdag, 28 juli 2016

Lieve ik,

Vandaag een ‘niets moet , alles mag’-dagje. Want, hoewel ik al vier dagen in een redelijk normale stemming zit, merk ik wel dat ik op mijn tenen loop. Om goed te blijven doe ik zo rustig mogelijk. Ik let zo goed mogelijk op mijn agenda en behoud de structuur voor zover het kan.

Structuur is overigens wel echt dé bom ben ik achter. Niet dat ik er heel goed in ben, maar het houd mij enigszins rustig in mijn drukke stemming en het houd mij bezig in mijn down periode, écht een aanrader dus!

Dat ik op mijn tenen loop heeft dan ook wel daar iets mee te maken, denk ik. Doordat ik ruim een week normaal heb gezeten, vorige maand, lukte het mijn werk iets uit te breiden. Want ja, ik zit nog steeds ziek thuis en ik wil toch echt wel weer gewoon aan het werk. 

Eigenlijk ging dat uitbreiden echt heel goed. Onder het motto van eerst in uren, later in taken begon ik langzaam mijn uren op de dag uit te breiden. Langzaam in het begin, tot steeds sneller dankzij de positieve-up-flow-stemming die daar op volgde, 20 dagen lang. In die weken ben ik verdriedubbeld in uren.

Hoewel ik niet weet wat normaal is bij re-integratie, weet ik wel dat ik daarvoor zeven maanden niet tot erg weinig heb gewerkt. En dat is best een grote verandering als je het mij vraagt. Een positieve verandering, dat wel. 

Al met al is het, denk ik, niet heel vreemd dat ik nu dus een beetje op mijn tenen loop. Toch doe ik het daarom vandaag en in de toekomst iets rustiger aan. Welkom, mijn eerste ‘niets moet, alles mag’-dagje.

Fijne dag,

Liefs, Deborah