Een hoopje vragen

In mijn vrije tijd, als ik echt volledig (op) mezelf ben, ben ik zo iemand die zich volledig suf filosofeert. Dat vind ik fijn. Het laat mij zien hoe en wie ik ben en vooral ook, hoe ik naar de wereld kijk. En dat is niet altijd even standaard! Net als vrijwel elk stuk, plaats ik ook dit achteraf. Nu alleen iets verder achteraf, ik schreef het een week of vier geleden. Genietend, in het zonnetje, op mijn balkon. Ik schreef het, omdat er al dagen achtereen deze vraag in mijn hoofd dwaalde:

Waarom is de wereld zoals die nu is?

Ik bedoel: Waarom wil de huidige maatschappij ons zo gezond mogelijk laten leven, door van alles te verbieden, maar helpen ze ons niet gezonder te worden?


Of: Waarom zijn wij, als mensheid, al eeuwen op zoek naar de kennis en mogelijkheden van verloren volkeren, met de wetenschap dat de wetenschappelijke methode niet werkt?

Waarom volgen mensen, mensen op de voet? 

Waarom denkt iedereen vrij te zijn, ondanks de beperkingen die ons worden opgelegd?

Waarom wil de mensheid controle over alles en vernietigen ze daardoor de hele wereld?

Waarom zijn er mensen die gedreven worden door verstand? En anderen die gedreven worden door gevoel?

En waarom zijn bij ons de hokjes zo razend populair?

Al filosoferend kom ik vanzelf op mijn antwoorden. Toch, kun je nooit zeggen dat mijn antwoorden de waarheid bevatten. Want, wat is eigenlijk dé waarheid? Iedereen ziet de wereld vanuit zijn eigen perspectief. Juist daarom ben ik benieuwd: Wat zijn jullie antwoorden? 

Liefs, Deborah