Het gaat steeds beter en ik ben er trots op!

Woensdag, 21 september 2016

Lieve ik,

Ik heb last van stemmingswisselingen.

Nu zal je vast denken: Goh, echt? Wat een verrassing. En dan zeg ik: Ja, echt. Dat had ik zeker nog niet eerder laten merken? Ik weet ook dat ik daar al regelmatig over geschreven heb. Vaak over de depressies, maar ook wel eens over de periodes die ik ‘Up’ noem.

Want ja, ik ben nou eenmaal een schrijver en ik schrijf graag over de dingen die mij bezig houden. Zoals dus ook die stemmingswisselingen. Die verrekte stemmingswisselingen. Ik kom er waarschijnlijk ook niet vanaf, ik moet er mee leren leven. En dat is nou precies wat ik probeer te doen!

In mijn eerdere brief 'Laat het los'  heb ik al eens omschreven dat je iets pas echt los kunt laten als je het eerst goed hebt vastgehouden. Een theorie waar ik oprecht in geloof, dus dat is wat ik de afgelopen tijd heb gedaan. Mijn stemmingswisselingen vast gehouden. -Dit was trouwens geen keuze hoor, mijn omstandigheden hebben mij gedwongen.-

Ik heb ze volledig onderzocht. Wat is het voor mij? Wat betekent het voor mij? Wat doet het met mij? Wat kan ik er mee? Wat doe ik er mee? Hoe beïnvloeden ze mij? En, misschien wel het belangrijkste, hoe kan ik mijn leven zo leiden dat ik er niet onder hoef te lijden?

Want dat is eigenlijk wat er bedoeld wordt met 'er mee leren omgaan'. Om geen last te hebben van de stemmingswisselingen, zal ik mijn leven zo moeten indelen dat ik samen kan leven mét de stemmingswisselingen. Het feit is nou eenmaal, dat mijn lichaam de macht blijft houden over mijn rem en mijn gaspedaal, wat overigens niet altijd zo soepeltjes verloopt.

En weet je? Al dat gedoe en die aandacht op mezelf, mezelf als projectje gebruiken, het helpt. Dat merk ik, doordat ik al vaak niet meer mee ga in de depressie, maar ik laat het gebeuren. Ik accepteer sommige gedachten niet. Ik geniet van de rust die ik op dat moment kan pakken en soms lukt het mij zelfs om mét de depressie te leven. Ik kan dan gewoon ‘mijn ding’ doen, alleen doe ik het een stukje rustiger aan. Ook gaat het met de ‘up’ steeds beter: Ik geniet van de energie die ik dan heb en sla er minder in door. Het lukt me soms om zelf de rem er op te zetten, maar ook juist om van mijn drukte gebruik te maken op bepaalde momenten.

Het gaat steeds beter en ik ben er trots op!

Liefs, Deborah