Lieve ik,
Ik weet het wel, maar ik snap het niet. Ik probeer het op verschillende manieren te bekijken, maar ik begrijp er geen zak van. Ik weet dat je pas verandering aanbrengt in je leven zodra je zelf doorhebt dat het nodig is, maar hoe diep moet de put zijn wil je dat inzien?
Ik bedoel, ik weet dat het leven zwaar kan zijn. Ik stoei vaak met die kant van het leven. Maar, die schaduwkant is juist de kant die laat zien hoe mooi het leven óók kan zijn. Dáárom stoei ik met die schaduwkant. Ik snap namelijk niet dat het oké is als het leven ‘nou eenmaal zo is’, als het leven ‘gewoon niet leuk is’ en als het
leven ‘altijd zwaar is’. Het is namelijk niet waar, het leven hoeft helemaal niet zo te zijn. Het is net wat je er van maakt, wat je er van wilt en hoe je ernaar kijkt.
Ik weet dat het bij mij even duurde voordat ik dat zelf door had. Dus ik weet ook dat je iets pas beseft, zodra je het zelf ziet. Het is alleen zo zonde om al die tijd te blijven hangen in de slachtofferrol en het zelfmedelijden, terwijl verantwoordelijkheid nemen voor je leven en er iets van maken net zo veel, of misschien zelfs minder energie kost.
Ik weet dat het bij mij even duurde voordat ik dat zelf door had. Dus ik weet ook dat je iets pas beseft, zodra je het zelf ziet. Het is alleen zo zonde om al die tijd te blijven hangen in de slachtofferrol en het zelfmedelijden, terwijl verantwoordelijkheid nemen voor je leven en er iets van maken net zo veel, of misschien zelfs minder energie kost.
Alleen jij bent verantwoordelijk en alleen jij kunt iets veranderen. Alleen jij maakt jouw leven geweldig.
Want dat kan het leven zijn, geweldig.
Dus, wat maak jij er van?
Liefs, Deborah
Reacties
Een reactie posten