Zaterdag, 21 januari
2017
Er wordt constant bepaald en beoordeeld. De mening van een
ander is momenteel enorm veel waard. Alles wordt bekeken; de situatie, het
budget, de status, het vooraanzicht. Alleen het oog van de specialist weet
precies wat er speelt.
Onder het spreekwoord ‘De
beste stuurlui staan aan wal’ is mijn vraag: Wie is eigenlijk de
specialist?
Ze kunnen zo goed bepalen hoe het gaat. Ze kunnen
zo mooi bepalen wat er speelt. Hele rapporten met specialistische meuk heb ik
gezien. Oordelen, veroordelen, beoordelingen, alles. Over het kunnen en het
leven. Over mijn kunnen en mijn leven.
Dus dan stel ik nogmaals de vraag: Wie is hier de specialist?
Ze weten alles, alleen niet hoe het is. Hoe het is om elke keer tegen jezelf aan te lopen. Hoe
het is om telkens je eigen troep op te moeten ruimen. De troep die je wel
maakt in je leven, maar wat ook niet echt helemaal van jou is. Ze weten niet
hoe het is, om slechts flarden van de afgelopen tijd écht te kunnen herinneren,
of pas nadat je er echt heel bewust aan terug denkt, het hoort of er over
leest. Of hoe het is om ’s avonds op de bank te zitten en te voelen hoe de
opgeslagen spanning letterlijk je lichaam verlaat, via schokken. Ook weten ze
niet hoe het is om na twee uur opletten ontzettend moe te zijn, maar ook nog
minstens vijf uur dagbesteding hebt. Ze weten niet hoe het is, om jezelf steeds te betrappen op kleine fouten, bijvoorbeeld op het werk, in de auto, bij
paard, in de supermarkt, thuis, overal eigenlijk. Of hoe het is als alles pas tot je doordringt zodra je een gesprek, met hun, uitloopt en je jezelf afvraagt hoe je in
G’dsnaam bepaalde antwoorden hebt kunnen geven.
Ze weten heel goed wat er is. Ze weten ook heel goed wat je
kunt. Ze bepalen ook gewoon hoe het gaat. Zij zijn de specialisten, zij horen
het te weten. Er wordt van hun verwacht dat zij het weten. Maar nee, als je het
mij vraagt, weten ze het niet.
Liefs, Deborah
Reacties
Een reactie posten