Geluksmomentje van de week: Een moment van trots

Het kunnen vinden en zien van geluksmomentjes verschilt bij mij van stemming tot stemming. Het ene moment word ik van alles, maar dan ook echt álles, gelukkig en het volgende moment moet ik elke steen omdraaien om een geluksmomentje te kunnen vinden. Toch vind ik het heel belangrijk om zo veel mogelijk geluksmomentjes op een dag te verzamelen. Om die allemaal te beschrijven lijkt me een beetje te veel van het goede, dus zal ik elke week mijn belangrijkste momentje van geluk delen. Gewoon, omdat het leven leuk is.

Vrijdag, 13 januari 2017

Het vinden van een geluksmomentje is moeilijk deze week. Ik voel me gewoon niet zo gelukkig op het moment. Dat is niet erg. Ik vind het zo alleen wel lastiger om een geluksmomentje te vinden én er ook nog eens vol passie over te schrijven. Maar hé, was dat niet juist de reden waarom ik ‘het geluksmomentje van de week’ ben begonnen?

Hoewel mijn bril nu even vertekend is, kan ik best trots zijn op mijzelf. Als ik namelijk om mij heen kijk, zie ik een tevreden katje en een blij paard. Ook krijg ik op mijn werk veel kwaliteiten benoemd en schiet ik steeds vaker raak met boogschieten. –Dat laatste benoem ik niet prestatie gericht, maar het is een teken dat ik mijn concentratie iets, echt een heel klein beetje, langer vast kan houden.–

Vooral de diertjes zijn op het moment erg belangrijk. De meeste energie die ik over heb gaat dan ook naar hun. Daar voel ik mij het prettigst bij. Zij hebben er namelijk niet voor gekozen om mij als verzorgster te hebben. Ik heb er voor gekozen om hun te verzorgen.

Vooral met Galant, de allermooiste pony van de wereld, gaat het erg goed! Ondanks de dip is het mij gelukt elke dag met haar te sporten. Daar kan ik al erg trots op zijn, aangezien dat voorheen ook anders is geweest. Nog veel trotser ben ik op het feit dat de samenwerking tussen ons ook echt een stuk beter gaat! We werken beide hard om samen weer iets moois van te maken. Dat, in plaats van het drama van de afgelopen tijd, waarin ze mij echt niet meer zag staan.

–Wist je al dat paarden geweldige coaches zijn en ze daarom ook steeds vaker worden ingezet bij coaching? Galant toonde mij aan dat ik (nog) veel harder voor mezelf moest opkomen en dat ik mijn grenzen nog wat beter moest bewaken. Ze liet zien dat ik mijn plekje op de wereld niet goed genoeg inneem. Eigenlijk herinnerde zij mij ‘even’ aan de levensles die de afgelopen tijd bij mij nogal aan de oppervlakte ligt.–

Ze probeert nog steeds, zo af en toe, te testen hoe ik er ‘nu’ voor sta, maar ondertussen lopen we naast elkaar ons gezamenlijke pad af. In tegenstelling tot de afgelopen tijd, waarin we tegenover elkaar hetzelfde pad bewandelden.

Waar ik voorheen (onbewust) de band afbrak tijdens een slechte periode, lukt het mij nu om de band te versterken. Daar ben ik momenteel echt ongelofelijk trots op!

Liefs, Deborah. 

*Deze puppy-power foto is gemaakt in de eerste week dat zij in mijn leven is gekomen.